هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از معشوق خود سخن می‌گوید و از عشق و فراق و تأثیرات آن بر خود می‌نالد. شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق و تأثیر کلام او بر خود سخن می‌گوید و از عشق و شیدایی خود به او اعتراف می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم و اصطلاحات به‌کار رفته در شعر نیاز به دانش ادبی و عرفانی دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.
غزل شمارهٔ ۲۸۰۴
چون تو آن روبَند را از رویِ چون مَهْ بَرکَنی
چون قَضایِ آسْمانی، توبه‌ها را بِشْکَنی
مَنْگَر اَنْدَر شور و بَدمَستیِّ من، ای نیک عَهد
بِنْگَر آخِر در میی کَنْدَر سَرَم می‌اَفْکَنی
اوَّل از دستِ فِراقَت عاشقان را تی کُنی
وان گَهْ اَنْدَر پوستْشان تا سَر همه در زَر کُنی
مَهْ رُخا سیمُرغِ جانی، مَنْزِلِ تو کوهِ قاف
از تو پُرسیدن چه حاجَت، کَزْ کدامین مَسکَنی؟
چون کَلامِ تو شنید از بَختْ نَفْسِ ناطِقه
کرد صد اِقْرار بر خود، بَهرِ جَهْل و اَلْکَنی
چون زِغیرِ شَمسِ تبریزی بُریدی ای بَدَن
در حَریر و در زَر و در دیبه و در اَدْکَنی
چون قَضایِ آسْمانی، توبه‌ها را بِشْکَنی
مَنْگَر اَنْدَر شور و بَدمَستیِّ من، ای نیک عَهد
بِنْگَر آخِر در میی کَنْدَر سَرَم می‌اَفْکَنی
اوَّل از دستِ فِراقَت عاشقان را تی کُنی
وان گَهْ اَنْدَر پوستْشان تا سَر همه در زَر کُنی
مَهْ رُخا سیمُرغِ جانی، مَنْزِلِ تو کوهِ قاف
از تو پُرسیدن چه حاجَت، کَزْ کدامین مَسکَنی؟
چون کَلامِ تو شنید از بَختْ نَفْسِ ناطِقه
کرد صد اِقْرار بر خود، بَهرِ جَهْل و اَلْکَنی
چون زِغیرِ شَمسِ تبریزی بُریدی ای بَدَن
در حَریر و در زَر و در دیبه و در اَدْکَنی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
