هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و اخلاقی، بیانگر ارزش صداقت، تواضع و دعا در زندگی است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند صبح روشن، موریانه، هما و آهو، مفاهیم عمیق معنوی را منتقل می‌کند. او بر بی‌نیازی از ظواهر دنیوی و اهمیت باطن پاک تأکید دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین درک کامل این شعر نیاز به مقداری بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۲۱۵

صدق، روشنگر ضمیر من است
صبح روشن ضمیر، پیر من است

موری از من نمی شود پامال
کف دست دعا سریر من است

نیستم امت تن آرایان
خلق خوش جامه حریر من است

دولت افتاده است در قدمم
پر و بال هما حصیر من است

به گریبان اگر نپردازم
کاوش سینه دستگیر من است

رم آهو به آن سبکپایی
داغ طبع کناره گیر من است

بلبل خوش نوای نیشابور
خجل از طبع بی نظیر من است

آفتاب شکفته رو صائب
گلی از گلشن ضمیر من است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.