هوش مصنوعی: متن بالا بیان‌کننده وحدت و یکسانی پدیده‌های متضاد در زندگی است. شاعر با اشاره به مثال‌هایی مانند لطف و قهر زمانه، شب و روز، حشر و فسانه، و گور و خانه، نشان می‌دهد که در نهایت همه چیز یکی است و تفاوتی بین آنها وجود ندارد. این دیدگاه فلسفی به زندگی و دنیا نگاهی یکسان و بی‌تفاوت دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۲۲۱۹

لطف و قهر زمانه هر دو یکی است
گره دام و دانه هر دو یکی است

پشت و رو نیست کار دنیا را
شب و روز زمانه هر دو یکی است

دیده خوابناک غفلت را
صور حشر و فسانه هر دو یکی است

خنده برق در سبکسیری
با نشاط زمانه هر دو یکی است

خاکساران بی تعین را
مسند و آستانه هر دو یکی است

نقد باشد قیامت عاشق
پیش ما گور و خانه هر دو یکی است

نیست از هم جدا دل و دلدار
چون دو لب، این دو دانه هر دو یکی است

جلوه آب خضر در ظلمات
با شراب شبانه هر دو یکی است

خانه با یار خانگی زیباست
ورنه زندان و خانه هر دو یکی است

ما که از بال خویش در قفسیم
بیضه و آشیانه هر دو یکی است

نسبت کشتی شکسته ما
با کنار و میانه هر دو یکی است

صائب این آن غزل که تنها گفت
بد و نیک زمانه هر دو یکی است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.