هوش مصنوعی:
این متن به نقد ظاهرسازی و ریاکاری در دین و اخلاق می‌پردازد و تأکید می‌کند که ارزش واقعی در پاکی باطن است نه در ظاهرِ نشان‌دهنده‌ی صلاح و تقوا. شاعر از افتادن ارزش‌های اصیل در جامعه و جایگزینی آن‌ها با ظواهر فریبنده انتقاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، نقدهای اجتماعی و عرفانی مطرح‌شده برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است قابل‌درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۲۲۷۸
در جبین کس نمی بینیم انوار صلاح
ریش و دستاری بجا مانده است ز آثار صلاح
ای بسا میت که خواهد بی کفن رفتن به خاک
گر چنین خواهد بزرگی یافت دستار صلاح
نوبت پاکی ز دلها با لباس افتاده است
در گره افتاده از عمامه ها کار صلاح
جبهه پرهیزکاران نامه واکرده ای است
اهل دل باشند مستغنی ز گفتار صلاح
مهر زن بر لب ز اظهار صلاحیت، که نیست
شاهدی بر فسق گویاتر ز اظهار صلاح
سعی کن چون عارفان در پاکی باطن، که نیست
پاکی ظاهر متاع روی بازار صلاح
صائب آن جمعی که آگاهند ز آفات ریا
از نظر پوشیده می دارند آثار صلاح
ریش و دستاری بجا مانده است ز آثار صلاح
ای بسا میت که خواهد بی کفن رفتن به خاک
گر چنین خواهد بزرگی یافت دستار صلاح
نوبت پاکی ز دلها با لباس افتاده است
در گره افتاده از عمامه ها کار صلاح
جبهه پرهیزکاران نامه واکرده ای است
اهل دل باشند مستغنی ز گفتار صلاح
مهر زن بر لب ز اظهار صلاحیت، که نیست
شاهدی بر فسق گویاتر ز اظهار صلاح
سعی کن چون عارفان در پاکی باطن، که نیست
پاکی ظاهر متاع روی بازار صلاح
صائب آن جمعی که آگاهند ز آفات ریا
از نظر پوشیده می دارند آثار صلاح
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۷۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
