هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مضامینی مانند عشق، غیرت، رنج، آزادی و ناامیدی سخن می‌گوید. شاعر از دردها و سختی‌های زندگی می‌گوید و به مفاهیمی مانند استقامت، شکست و امید اشاره می‌کند. همچنین، از طبیعت و عناصر آن مانند سنگ، بیداد و خزان برای بیان احساسات خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۲۴۱۴

دل ز پیکان در تن من بیضه فولاد شد
این خراب آباد آخر آهنین بنیاد شد

غیرت عاشق ز کار سخت گردد بیشتر
بیستون سنگ فسان تیشه فرهاد شد

گرچه از خط کم شود گیرایی حسن بتان
خال او را خط مشکین خانه صیاد شد

شست طومار رعونت را به آب دیده سرو
تا به بستان جلوه گر آن قد چون شمشاد شد

بس که افشردم زغیرت بر جگر دندان خویش
آسمان سنگدل شرمنده از بیداد شد

خط آزادی است دست خالی از عین الکمال
سرو از بی حاصلیها از خزان آزاد شد

ساده لوحان از مبارکباد اگر خوشدل شوند
عید بر من نامبارک از مبارکباد شد

صائب از ادبار خواهد پایمال غم شدن
کوته اندیشی که از اقبال گردون شاد شد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.