هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، مفاهیمی مانند همت، توکل، غیرت، و یکرنگی را بیان می‌کند. شاعر از عناصر طبیعت مانند گل، بلبل، و شبنم برای انتقال پیام‌های اخلاقی و عرفانی استفاده کرده است.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی، برای درک کامل نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. بنابراین، بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است.
غزل شمارهٔ ۲۴۷۰
اهل همت بحر را از خار و خس پل بسته اند
گوشه دامان به دامان توکل بسته اند
در گلستانی که غیرت باغبانی می کند
روی گل وا کرده اند و چشم بلبل بسته اند
از غبار لشکر خط خال رو گردان شود
خوش دلی این غافلان بر زلف و کاکل بسته اند
فیض یکرنگی تماشاکن که گلچینان باغ
بارها از بال بلبل دسته گل بسته اند
بر سفر کردن درین زودی دلیل روشن است
این که از شبنم جرس بر محمل گل بسته اند
بر نیامد شور صائب از شکرزار سخن
تا زبان طوطی خوش حرف آمل بسته اند
گوشه دامان به دامان توکل بسته اند
در گلستانی که غیرت باغبانی می کند
روی گل وا کرده اند و چشم بلبل بسته اند
از غبار لشکر خط خال رو گردان شود
خوش دلی این غافلان بر زلف و کاکل بسته اند
فیض یکرنگی تماشاکن که گلچینان باغ
بارها از بال بلبل دسته گل بسته اند
بر سفر کردن درین زودی دلیل روشن است
این که از شبنم جرس بر محمل گل بسته اند
بر نیامد شور صائب از شکرزار سخن
تا زبان طوطی خوش حرف آمل بسته اند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
