هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات مختلفی مانند رزق و روزی، تأثیر همراهی با افراد نیک، قدرت عشق و اشک، بخشش و مروت، و تأثیر نیکان بر زندگی دیگران می‌پردازد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی و اخلاقی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات نیاز به دانش ادبی و فلسفی دارند که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شوند.

غزل شمارهٔ ۲۵۶۰

نفس را مطلق عنان رزق فراوان می کند
توسن سرکش چو میدان یافت طوفان می کند

ناقصان را صحبت روشن ضمیران کیمیاست
خاک را زر پرتو خورشید تابان می کند

تازه می گردد زچشم اشکباری جان ما
مجلس ما را گل ابری گلستان می کند

می گشاید دل ز آه سرد اهل درد را
غنچه ها را گر نسیم صبح خندان می کند

از مروت نیست تندی با پناه آوردگان
ورنه نی در ناخن شیران نیستان می کند

زال دنیا سخت می گیرد به ارباب صلاح
مصر را عصمت به یوسف چاه و زندان می کند

خون حنای عید باشد کشته معشوق را
شمع بیجا گریه بر خاک شهیدان می کند

قرب نیکان خاکساران را کند با آبرو
این سفال خشک را سیراب ریحان می کند

چوب منع از قرب مانع نیست دوراندیش را
بلبل ما در قفس سیر گلستان می کند

از لباس زر چه حاصل فلس روی اندود را؟
کی دل تاریک را روشن چراغان می کند؟

ظلمت شب چشم رهزن را جواهر سرمه است
خط کجا آن دشمن دین را مسلمان می کند؟

سایه اقبالمندان است مفتاح امید
مور را صاحب سخن صائب سلیمان می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۵۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.