هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از تصاویر و استعاره‌های غنی برای بیان عشق، اشتیاق، رنج و زیبایی استفاده می‌کند. شاعر با به‌کارگیری عناصر طبیعت مانند گل، بلبل، خار و پروانه، احساسات عمیق و پیچیده را به تصویر می‌کشد. همچنین، مفاهیمی مانند فداکاری، غیرت و مرگ نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای خوانندگان جوان دشوار باشد. همچنین، برخی از تصاویر مانند 'خون' و 'مرگ' ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
غزل شمارهٔ ۲۵۶۶
تیشه را از خون خود فرهاد رنگین می کند
زهر غیرت مرگ را در کام شیرین می کند
در چراغ گرمخونی رحم چون روغن کند
شمع از بال و پر پروانه بالین می کند
بس که ترسیده است چشم غنچه از غارتگران
بال بلبل را خیال دست گلچین می کند
خار خار اشتیاق گوشه دستار او
خار در پیراهن گلهای رنگین می کند
تا نهادی پا به عزم سیر بر چشم رکاب
عشرت روی زمین را خانه زین می کند
عرش و کرسی معنی در پیش پا افتاده ای است
چون به وقت فکر صائب دست بالین می کند
زهر غیرت مرگ را در کام شیرین می کند
در چراغ گرمخونی رحم چون روغن کند
شمع از بال و پر پروانه بالین می کند
بس که ترسیده است چشم غنچه از غارتگران
بال بلبل را خیال دست گلچین می کند
خار خار اشتیاق گوشه دستار او
خار در پیراهن گلهای رنگین می کند
تا نهادی پا به عزم سیر بر چشم رکاب
عشرت روی زمین را خانه زین می کند
عرش و کرسی معنی در پیش پا افتاده ای است
چون به وقت فکر صائب دست بالین می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۶۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
