هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های جهان و تماشای آن می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های طبیعت و عالم سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که برای دیدن این زیبایی‌ها، چشمی وسیع و بصیرتی عمیق لازم است. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند قناعت به خیال وصل و پنهان بودن زیبایی‌های حقیقی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.

غزل شمارهٔ ۲۵۹۳

کی به هر چشمی نظربازان تماشایش کنند؟
هم مگر نور اقتباس از روی زیبایش کنند

حلقه چشمی چو دور آسمان باید وسیع
تا تماشای جمال عالم آرایش کنند

با خیال از وصل قانع شو که آن حسن لطیف
می شود پوشیده تر چندان که پیدایش کنند

چون الف در مد بسم الله پنهان می شود
گر برابر سرو را با قد رعنایش کنند

در گرانی عقل اگر پهلو زند با کوه قاف
چون سپند این آتشین رویان سبکپایش کنند

هر که چون شبنم زند بر ساغر گل پشت دست
هم قدح با آفتاب عالم آرایش کنند

دیده صاحب بصیرت می برد در هر نظر
از تماشا، لذت کوری که بینایش کنند

نقطه ای کز خامه صائب چکد، صاحبدلان
در نظرها مردمک، در دل سویدایش کنند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.