هوش مصنوعی: این متن شعری است که به انتقاد از رفتارهای ناعادلانه و ظالمانه می‌پردازد. شاعر از کسانی که به دیگران ظلم می‌کنند و از قدرت خود سوء استفاده می‌کنند، انتقاد می‌کند و به آن‌ها هشدار می‌دهد که این رفتارها عاقبت خوبی نخواهد داشت. همچنین، شاعر به خواننده توصیه می‌کند که در برابر ظلم مقاومت کند و به دنبال عدالت باشد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم انتقادی و پیچیده‌ای است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ظلم و مقاومت نیاز به درک عمیق‌تری از مسائل اجتماعی و اخلاقی دارند که معمولاً در سنین بالاتر شکل می‌گیرد.

غزل شمارهٔ ۲۸۷۶

شِکَنی شیشهٔ مَردم، گِرو از من گیری
همه شب عَهد کُنی، روزْ شِکَستن گیری

شیری و شیرشِکَن، کینه زِخرگوش مَکَش
قادری که شِکَنی شیر و تَهَمْتَن گیری

ای سُلَیمان که به فَرمانْت بُوَد دیو و پَری
بی گُنَه مور چرا بر سَرِ خَرمَن گیری؟

نَنْگَری هیچ غَنی را و یکی عوری را
خوش گَریبان کَشی و گوشهٔ دامَن گیری

هین مَتَرس ای دل ازان جور، که مَأمَن آن جاست
ای دل اَرْعاقلی آرامْ به مَأمَن گیری

تَرکِ یک قطره کُنی، ماهیِ دریا باشی
تَرکِ یک حَبّه کُنی، مُلْکَتِ مَخْزَن گیری

دور از آبی تو چو روغن، چو همه او نَشَوی
چون شُدی او، پس از آن، آب زِروغَن گیری

نَنگِ مَردانی، اگر او به جَفا نیزه کَشَد
به سویِ او نَرَویّ و پِیِ جوشَن گیری
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.