هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به موضوعاتی مانند درد و رنج، عشق، دلتنگی، و دشواری‌های زندگی می‌پردازد. شاعر از تصاویر شاعرانه مانند زخمهای کهنه و تازه، خمیازه‌های خمارآلود، حباب‌های ناپایدار، و غنچه‌های در حال شکفتن استفاده می‌کند تا احساسات عمیق و پیچیده را بیان کند. همچنین، به دشواری‌های کنترل احساسات و شهرت در هنر اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از تصاویر شاعرانه مانند زخم‌ها و دلتنگی‌ها نیاز به درک بالاتری از زندگی و تجربیات انسانی دارند.
غزل شمارهٔ ۲۸۰۴
به زخم کهنه شور از زخمهای تازه می افتد
خمارآلود از خمیازه در خمیازه می افتد
محیطی را حبابی چون تواند در گره بستن؟
نگنجد در نظر حسنی که بی اندازه می افتد
به دلتنگی قناعت کن که چون افتاد دل نازک
به شکر خنده ای چون غنچه از شیرازه می افتد
زخط و خال دل برداشتن دشواریی دارد
سیاهی بعد ایامی زداغ تازه می افتد
زما نتوان به خودداری نهفتن میکشیها را
به روی کار زود این بخیه از خمیازه می افتد
نه هر کس مصرعی موزون کند مشهور می گردد
زصد بلبل یکی صائب بلند آوازه می افتد
خمارآلود از خمیازه در خمیازه می افتد
محیطی را حبابی چون تواند در گره بستن؟
نگنجد در نظر حسنی که بی اندازه می افتد
به دلتنگی قناعت کن که چون افتاد دل نازک
به شکر خنده ای چون غنچه از شیرازه می افتد
زخط و خال دل برداشتن دشواریی دارد
سیاهی بعد ایامی زداغ تازه می افتد
زما نتوان به خودداری نهفتن میکشیها را
به روی کار زود این بخیه از خمیازه می افتد
نه هر کس مصرعی موزون کند مشهور می گردد
زصد بلبل یکی صائب بلند آوازه می افتد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
