۳۳۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۸۹۴

با چُنین رفتن، به مَنْزِل کِی رَسی؟
با چُنین خِصْلَت، به حاصل کِی رَسی؟

بس گِرانْ جانیّ و بَسْ اُشتُردلی
در سَبُک روحانِ یک دل کِی رَسی؟

با چُنین زَفتی، چگونه کم زنی
با چُنین وُصلَت، به واصِل کِی رَسی؟

چون که اَنْدَر سَر گُشادی نیسْتَت
در گُشادِ سِرِّ مُشکل کِی رَسی؟

هَمچو آبی اَنْدَرین گِل مانده‌یی
پَسْ به پاک از آب و از گِل کِی رَسی؟

بُگْذَر از خورشید، وَزْ مَهْ چون خَلیل
وَرْنه در خورشیدِ کامل کِی رَسی؟

چون ضَعیفی، رو، به فَضْلِ حَقْ گُریز
زان که بی‌مُفْضِل به مُفْضِل کِی رَسی؟

بی‌عِنایَت‌هایِ آن دریایِ لُطف
از چُنین موجی به ساحِل کِی رَسی؟

بی‌بُراقِ عشق و سعیِ جِبرَئیل
چون مُحَمَّد در مَنازل کِی رَسی؟

بی‌پناهان را پناهِ خود کُنی
در پناهِ شاهِ مُقْبِل کِی رَسی؟

پیشِ بِسْمِ اللّهْ، بِسْمِل شو تمام
وَرْنه چون مُردی، به بِسْمِل کِی رَسی؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۹۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.