هوش مصنوعی:
این متن به ستایش دیوانگی و جنون به عنوان راهی برای رهایی از رنج‌ها و محدودیت‌های عقل می‌پردازد. شاعر دیوانگی را به عنوان ابزاری برای رسیدن به شادی، آزادی و عشق الهی توصیف می‌کند و از کسانی که در این مسیر گام می‌گذارند، تمجید می‌کند. همچنین، به نقش دیوانگی در شکستن قید و بندهای عقل و رسیدن به حقیقت اشاره می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم خاص عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
غزل شمارهٔ ۲۸۹۵
چاره‌یی کو بهتر از دیوانگی؟
بِسْکُلَد صد لَنْگَر از دیوانگی
ای بَسا کافَر شُده از عقلِ خویش
هیچ دیدی کافَر از دیوانگی؟
رنجْ فَربه شُد، بُرو دیوانه شو
رنجْ گَردد لاغَر از دیوانگی
در خَراباتی که مَجنونان رَوَند
زود بِسْتان ساغَر از دیوانگی
اَهْ چه مَحْرومَند و چه بی‌بَهره‌اند
کیْقُباد و سَنْجَر از دیوانگی
شاد و مَنصورند و بَسْ بادولتند
فارِسانِ لشکَر از دیوانگی
بَررَوی بر آسْمان، هَمچون مسیح
گَر تو را باشد پَر از دیوانگی
شَمسِ تبریزی برایِ عشقِ تو
بَرگُشادم صد دَر از دیوانگی
بِسْکُلَد صد لَنْگَر از دیوانگی
ای بَسا کافَر شُده از عقلِ خویش
هیچ دیدی کافَر از دیوانگی؟
رنجْ فَربه شُد، بُرو دیوانه شو
رنجْ گَردد لاغَر از دیوانگی
در خَراباتی که مَجنونان رَوَند
زود بِسْتان ساغَر از دیوانگی
اَهْ چه مَحْرومَند و چه بی‌بَهره‌اند
کیْقُباد و سَنْجَر از دیوانگی
شاد و مَنصورند و بَسْ بادولتند
فارِسانِ لشکَر از دیوانگی
بَررَوی بر آسْمان، هَمچون مسیح
گَر تو را باشد پَر از دیوانگی
شَمسِ تبریزی برایِ عشقِ تو
بَرگُشادم صد دَر از دیوانگی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۹۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
