هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند عشق الهی، سیر و سلوک معنوی، و تحول درونی اشاره دارد. شاعر از دلبری سخن می‌گوید که با همنشینی با هوس و رسیدن به مقامات معنوی، از دنیای مادی پنهان شده و در جهان جان‌ها به حقیقت رسیده است. همچنین، از شجاعت و تسلیم در برابر اراده الهی و تحول از نقصان به کمال سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تسلیم در برابر اراده الهی و تحول معنوی ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.
غزل شمارهٔ ۲۹۰۶
گوید آن دِلْبَر که چون هم دل شُدی
با هَوَس همراه و هم مَنْزِل شُدی
از میانِ نَقْش‌ها پنهان شُدی
در جهانِ جان‌ها، حاصِل شُدی
هم بَرآوَرْدی سَر از لُطفِ خدا
هم به شمشیر خدا بِسْمِل شُدی
پیشِ آتش رو، تو از نُقصانْ مَتَرس
چون که از آتش چُنین کامِل شُدی
عِشرَتِ دیوانگان را دیده‌یی
نَنگْ بادت، باز چون عاقل شُدی؟
چون نه‌‌یی حیوان، چه مَستِ سَبزه‌یی؟
چون نَمُردی، چون در آب و گِل شُدی؟
آستینِ شَهْ صَلاحُ الدّین بِگیر
وَرْ نگیری، باطِلِ باطِل شُدی
با هَوَس همراه و هم مَنْزِل شُدی
از میانِ نَقْش‌ها پنهان شُدی
در جهانِ جان‌ها، حاصِل شُدی
هم بَرآوَرْدی سَر از لُطفِ خدا
هم به شمشیر خدا بِسْمِل شُدی
پیشِ آتش رو، تو از نُقصانْ مَتَرس
چون که از آتش چُنین کامِل شُدی
عِشرَتِ دیوانگان را دیده‌یی
نَنگْ بادت، باز چون عاقل شُدی؟
چون نه‌‌یی حیوان، چه مَستِ سَبزه‌یی؟
چون نَمُردی، چون در آب و گِل شُدی؟
آستینِ شَهْ صَلاحُ الدّین بِگیر
وَرْ نگیری، باطِلِ باطِل شُدی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۹۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۹۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
