هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های غنی، به موضوعات عشق، شراب‌نوشی و رنج‌های عاطفی می‌پردازد. شاعر از دلبر رعنا، شراب، داغ دل و رنج‌های عشق سخن می‌گوید و از عناصری مانند «سینه عنقا»، «داغ اغیار» و «نمک سودا» برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به شراب و می‌نوشی و نیز رنج‌های عاطفی، مناسب‌تر است برای سنین بالاتر که توانایی تحلیل و درک این مفاهیم را دارند.

غزل شمارهٔ ۳۴۳۵

ساقی بزم اگر آن دلبر رعنا باشد
دور اول همه را نشأه دوبالا باشد

از هوای شب آدینه مجو صافدلی
درد می در قدح آخر مینا باشد

دور ازان بزم شرابی به قدح می ریزم
که کبابش همه از سینه عنقا باشد

داغ این است که در سینه من پهن شده است
لاله آن نیست که در دامن صحرا باشد

داغ اغیار به صد کان نمک شور نشد
داغ ما نیست نمک خورده سودا باشد

چون کشم با لب او باده پنهان صائب
رشک بر چشم حباب است اگر وا باشد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۴۳۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۴۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.