هوش مصنوعی: شاعر در این متن از تجربیات و احساسات عمیق خود سخن می‌گوید. او از قدرت سخن گفتن و آزادی بیان، تشنگی روح، صداقت درونی، نگاه پر از اشک و عشق، و جست‌وجوی معنوی خود می‌گوید. در نهایت، به تلاش سال‌های طولانی برای یافتن حقیقت اشاره می‌کند و اینکه چگونه به مقصود نهایی رسیده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، برخی از مضامین مانند عشق، جست‌وجوی معنوی و انتقاد اجتماعی نیاز به درک و تجربه بیشتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۳۵۰۰

قدرت حرف گرفتند و زبانم دادند
پای رفتار شکستند و عنانم دادند

آب را در جگر سنگ حصاری کردند
جگری تشنه تر از ریگ روانم دادند

ظاهر و باطن من آینه یکدگرند
سینه ای صافتر از آب روانم دادند

چشم پوشیده تماشای رخش می کردم
به چه تقصیر دو چشم نگرانم دادند؟

خامه ام، گفت و شنیدم به زبان دگری است
من چه دانم چه سخنها به زبانم دادند

سالها در پی بی نام و نشانان رفتم
تا به سر منزل مقصود نشانم دادند

لب پرخنده گرفتند گر از من صائب
به تلافی مژه اشک فشانم دادند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۴۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.