هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به تحول و دگرگونی درونی انسان اشاره دارد. شاعر از تغییرات روحی و معنوی سخن می‌گوید و به مخاطب توصیه می‌کند که از قید و بندهای دنیوی رها شود و به سمت حقیقت و معنویت حرکت کند. او از مفاهیمی مانند رهایی، خودشناسی، و رسیدن به کمال معنوی صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۲۹۴۶

دی عَهد و توبه کردی، امروز دَرشِکَستی
دی بَحْرِ تَلْخ بودی، امروز گوهرسْتی

دی بایَزید بودی، وَنْدَر مَزید بودی
وِامْروز در خرابی، دُردی فروش و مَستی

دُردی بِنوش ای جان بِسْکُل زِ هوش ای جان
اَزْرَق مَپوش ای جان تا که صَنَم پَرَستی

امروز بَس خَرابی، هم جامِ آفتابی
نی کَدخدایِ ماهی، نی شوهرِ مَهَستی

اَفْزونی از مَساکن، بیرونی از مَعادن
آن نیستی، وَلیکِن، هستی چُنان که هستی

یک گوشه بَسته بودی، زان گوشه خسته بودی
آن بَسته را گُشودی، رَستی تمام، رَستی

حیوانْ سَوار نَبْوَد، جُز بَهرِ کار نَبْوَد
حیوان نه‌‌یی تو حَیّی، جَستی زِ کار، جَستی

تو پیکِ آسْمانی چون ماهْ کِی توانی
تا تو سوار پایی، تا تو به دستْ شَستی

خامُش مَدِه نشانی، گر چه زِ هر بَیانی
شُد مَرهَمِ جهانی، هر خسته‌‌یی که خَستی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۹۴۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۹۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.