هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به موضوعاتی مانند عشق الهی، جذابیت معشوق، رهایی از قید و بندهای دنیوی، و تأثیر عشق بر روح و روان انسان می‌پردازد. شاعر از استعاره‌های زیبا و تصاویر شاعرانه برای بیان احساسات عمیق خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۵۳۶

سالکان را ز جهان عشق تو بیگانه کند
سیل در بحر چرا یاد ز ویرانه کند؟

می شود جلوه بت راهنمایش به خدا
گر به اخلاص کسی خدمت بتخانه کند

از شبیخون نسیم سحر ایمن گردد
شمع پیراهن اگر از پر پروانه کند

خاک در کاسه خورشید کند جولانش
هر که را سلسله زلف تو دیوانه کند

بر دل سنگ خورد شیشه رعنایی سرو
در ریاضی که قدت جلوه مستانه کند

لنگر کشتی طوفان زده گوهر نشود
سنگ اطفال چه با شورش دیوانه کند؟

زاهد از گردش او نشأه ساغر یابد
چرخ اگر خاک مرا سبحه صد دانه کند

صائب از قید فلک می جهد آخر بیرون
تیر چون قصد اقامت به کمانخانه کند؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۵۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.