هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که به زیباییهای معشوق و درک اهل نظر از این زیباییها میپردازد. شاعر از نگاه و سخنان معشوق، قامت بلند و دلبری او سخن میگوید و اشاره میکند که تنها اهل نظر قادر به درک این زیباییها هستند. همچنین، از غمهای روزگار و رهروان راه عشق نیز سخن به میان میآورد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۳۵۴۲
رتبه خط تو بالغ نظران می دانند
قدر یاقوت تو روشن گهران می دانند
شیوه چشم ترا اهل نظر می یابند
نشأه حسن ترا بیخبران می دانند
از نگاه تو چه یابند پریشان سخنان؟
این زبانی است که صاحب نظران می دانند
سرو و شمشاد همین قامتی افراخته اند
روش دلبری این خوش کمران می دانند
منعمان را به حساب غم ایام چه کار؟
این حسابی که بی سیم و زران می دانند
رهروانی که درین بادیه گرم طلبند
برق را دخل بی بال و پران می دانند
با سخنهای تو صائب که زوالش مرساد!
حالتی هست که کامل نظران می دانند
قدر یاقوت تو روشن گهران می دانند
شیوه چشم ترا اهل نظر می یابند
نشأه حسن ترا بیخبران می دانند
از نگاه تو چه یابند پریشان سخنان؟
این زبانی است که صاحب نظران می دانند
سرو و شمشاد همین قامتی افراخته اند
روش دلبری این خوش کمران می دانند
منعمان را به حساب غم ایام چه کار؟
این حسابی که بی سیم و زران می دانند
رهروانی که درین بادیه گرم طلبند
برق را دخل بی بال و پران می دانند
با سخنهای تو صائب که زوالش مرساد!
حالتی هست که کامل نظران می دانند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۵۴۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.