هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که به زیبایی‌های ظاهری و معنوی معشوق اشاره دارد. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، زیبایی، محبت، و وسوسه‌های عاشقانه سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند خط شبرنگ، بوسه، و آینه، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند بوسه و وسوسه‌های عاشقانه ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۳۶۰۴

چون ز خط صفحه رخسار تو ضایع نشود؟
خط شبرنگ براتی است که راجع نشود

سخن خوب محال است که شایع نشود
نفس پاک براتی است که راجع نشود

یا سبو، یا خم می، یا قدح باده کنند
یک کف خاک درین میکده ضایع نشود

لازم حسن فتاده است پریشان نظری
حفظ پرتو نتوان کرد که ساطع نشود

بوسه هرچند که در کیش محبت کفرست
کیست لبهای ترا بیند و طامع نشود؟

این لب بوسه فریبی که ترا داده خدا
ترسم آیینه به دیدن ز تو قانع نشود

می شناسد همه کس سوخته عشق ترا
داغ سودا نه چراغی است که لامع نشود

حسن هرچند که در پرده در آغوش آید
ادب عشق محال است که مانع نشود

ورق حسن محال است نگردد صائب
هیچ متبوع ندیدیم که تابع نشود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۶۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.