هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های عمیق، به موضوعاتی مانند ناامیدی از درمان دردهای روحی، هشدار به کسانی که به دنبال راه‌حل‌های معجزه‌آسا هستند، و ارزش عاقبت‌اندیشی می‌پردازد. همچنین، در بیت آخر به صائب تذکر می‌دهد که مستی لاله را نباید دست‌کم گرفت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'مستی لاله' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۳۷۹۰
دم مسیح دل دردمند ما نخورد
اگر هلاک شود بازی دوا نخورد
تو ای که از دم عیسی فسانه پردازی
بهوش باش که بیمار ما هوا نخورد
بهشت در قدم مرد عاقبت بین است
کسی که رو به قفا می رود قفا نخورد
به لاله طعنه مستی چه می زنی صائب؟
میسرست قدح خوردنش، چرا نخورد؟
اگر هلاک شود بازی دوا نخورد
تو ای که از دم عیسی فسانه پردازی
بهوش باش که بیمار ما هوا نخورد
بهشت در قدم مرد عاقبت بین است
کسی که رو به قفا می رود قفا نخورد
به لاله طعنه مستی چه می زنی صائب؟
میسرست قدح خوردنش، چرا نخورد؟
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
