۲۱۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۸۱۹

به ناله ای ز دل ما چه درد می خیزد؟
ز یک نسیم چه مقدار گرد می خیزد؟

نگاه نرگس نیلوفری کشنده ترست
که فتنه از فلک لاجورد می خیزد

اگر چو صبح کشم آفتاب را در بر
همان ز سینه من آه سرد می خیزد

چو شمع موی سرم آتشین به چشم آید
ز خاک سوختگان سبزه زرد می خیزد

سپهر سفله که باشد که دست من گیرد؟
ز خاک، مرد به امداد مرد می خیزد

خرابی دل ما لشکری نمی خواهد
ز نام سیل ازین خانه گرد می خیزد

نمی رسند به درد سخن سخن سنجان
وگرنه ناله صائب ز درد می خیزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.