هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به مفاهیمی مانند عشق، جدایی، ضعف در فراق، و ارزش‌های معنوی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند کعبه، تخت سلیمان، شراب، و کهربا برای بیان احساسات خود استفاده کرده است. در نهایت، متن بر ضعف انسان در برابر عشق و جدایی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۸۵۲

به خاک دیر جبینی که آشنا باشد
اگر به کعبه رود روی بر قفا باشد

نشاط هردو جهان بی حضور دل بادست
بجاست تخت سلیمان چودل بجا باشد

چونیست نشأه مستی ز پادشاهی کم
بط شراب چراکمتر ازهما باشد

به جرم جوهرذاتی وپاکی گوهر
چوتیغ قسمت من آب ناشتا باشد

نمک به دیده گستاخ شبنم افشانند
در آن چمن که نگهبان در او احیا باشد

برآر رخت اقامت زچار موجه صوف
که حرز عافیت از نقش بوریا باشد

بشو ز کاسه سرگرد عقل را به شراب
مهل که جام جم عشق بی صفاباشد

کمند جاذبه چهره شکسته من
نهشت کاه در آغوش کهربا باشد

زشرم عقده سردرگم من آب شود
اگر چه غنچه پیکان گرهگشا باشد

چنان ضعیف شدم در فراق اوصائب
که بال سیر من از جذب کهربا باشد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.