هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر آرامش و امنیت در سرزمین تحت حکومت رضا است و اشاره می‌کند که انقلاب و آشوب در آنجا وجود ندارد. همچنین، شاعر به سیاه‌بختی و ناامیدی اشاره می‌کند اما تأکید دارد که هر شب پایان‌یافته و صبحی در راه است. در ادامه، وحدت و صداقت را به عنوان عوامل مهم در جلوگیری از هرج و مرج معرفی می‌کند و از زبان بی‌کمالان و بی‌فایده انتقاد می‌کند. در نهایت، شاعر به زیبایی و فروغی اشاره می‌کند که از آینه نمایان است.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق اجتماعی، سیاسی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی و نمادین نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۳۸۷۲
به ملک امن رضا شور وشر نمی باشد
که انقلاب در آب گهر نمی باشد
سیاه بختی ما رنگ بست افتاده است
وگرنه هیچ شبی بی سحر نمی باشد
دلیل قلزم وحدت بس است صدق طلب
که سیل در گرو راهبر نمی باشد
زبان لاف درازست بی کمالان را
سگ خموش در این رهگذر نمی باشد
ز پشت آینه شد خیره چشم آینه دار
فروغ حسن ازین بیشتر نمی باشد
که انقلاب در آب گهر نمی باشد
سیاه بختی ما رنگ بست افتاده است
وگرنه هیچ شبی بی سحر نمی باشد
دلیل قلزم وحدت بس است صدق طلب
که سیل در گرو راهبر نمی باشد
زبان لاف درازست بی کمالان را
سگ خموش در این رهگذر نمی باشد
ز پشت آینه شد خیره چشم آینه دار
فروغ حسن ازین بیشتر نمی باشد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۷۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
