۲۱۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۹۵۱

نظر لباس پرستان به مال و جاه کنند
( . . . ) نمدکلاه کنند

به گرد کعبه بگردند بهر جامه نو
به روی آینه از بهر زر نگاه کنند

به پیش پای خوداز کجروی نمی بینند
به هر که راست نهد پای کج نگاه کنند

کلاه گوشه به خورشید وماه می شکنند
چو داغ لاله اگر صفحه ای سیاه کنند

فریب وعده این خشک طینتان نخوری
که تشنه ات ز سرچشمه روبه راه کنند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۹۵۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۹۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.