هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات عشق، امید، ناامیدی، فریب دنیا و تقدیر می‌پردازد. شاعر از درد عشق، ناپایداری دنیا و امیدهای بربادرفته سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و فریب دنیا نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۳۹۵۶

حقوق خدمت اگر در حساب خواهد بود
ز رشک من دل عالم کباب خواهد بود

اگر چه پای سفر نیست جسم زار مرا
سرشک من همه جا در رکاب خواهد بود

غمین مباش چو شبنم ز آب گشتن دل
که عینک نظر آفتاب خواهد بود

چو رشته دانه دام تو می شود گوهر
اگر کمند تو از پیچ وتاب خواهد بود

امید لطف به خط داشتم ندانستم
که جوهر دم تیغ عتاب خواهد بود

ز عشق گردش افلاک را نصیبی نیست
پیاله را چه خبر از شراب خواهد بود

به مرگ دست ستمگر نمی شود کوتاه
که تیر را پروبال از عقاب خواهد بود

فریب جلوه دنیا مخور که نقش امید
سبک رکاب چو موج سراب خواهد بود

ز آب گشتن دل خون خودمخور صائب
چوگل ز پوست برآید گلاب خواهد بود
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۹۵۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۹۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.