دل فسرده ز داغ آتشین عذار شود
که سنگ دیده ور از خرده شرارشود

اگر ز اهل دلی با شکستگی خوش باش
که دل شکسته چو گردد یکی هزار شود

چه غم ز سختی ایام پاک گوهر را
که لعل در جگر سنگ آبدار شود

به جای گرد قیامت ز خاک برخیزد
به این روش اگر آن فتنه جو سوار شود

فروغ روی تو از صد نقاب می گردد
مگر عذار ترا شرم پرده شود

ز اتفاق شود دشمن ضعیف قوی
که مور در نظر از اجتماع مار شود

نمی توان به سخن زود شد علم صائب
که از هزار یکی بر سخن سوار شود