هوش مصنوعی: این متن شعری از صائب تبریزی است که مضامین مختلفی مانند تلاش و همت، عشق، عدالت، و حقایق زندگی را بیان می‌کند. شاعر تأکید می‌کند که بدون تلاش و همت، موفقیت و بخشش به دست نمی‌آید و همچنین اشاره می‌کند که حقایق زندگی و عدالت بدون درک و دانش حاصل نمی‌شوند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از ابیات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۴۰۰۷

برون ز کیسه ممسک درم نمی آید
ز دست بسته سخا وکرم نمی آید

نه هرکجا که سیاهی است آب حیوان هست
ز دود ریزش ابر کرم نمی آید

بکوش وهمت مردانه ای به دست آور
که قطع وادی عشق از قدم نمی آید

ز آه دل نشود نرم سخت رویان را
به چشم آینه از دود نم نمی آید

به یک دم آنچه دو لب می کند به اهل جدل
به صد مصاف ز تیغ دودم نمی آید

چنان دوانده کجی ریشه در دل عالم
که حرف راست برون از قلم نمی آید

امید فتح به اقبال راستان بسته است
به جنگ هیچ سپه بی علم نمی آید

دهان هر که بدآموز شد به حرف سؤال
جراحتی است که هرگز بهم نمی آید

نشان ونامی اگر هست صائب از احسان
چرا به ملک وجود از عدم نمی آید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۰۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۰۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.