چشمی که مقید به نظر باز نگردد
چون دیده آیینه سخنساز نگردد

آغاز ترا رتبه انجام کمال است
انجام تو چون بهتر از آغاز نگردد

من حرف ز عشاق زنم او ز مخالف
طنبور من و عقل به هم ساز نگردد

هر کس شنود نغمه داودی زنجیر
پروانه هر شعله آواز نگردد

ای وای اگر طایر رم کرده جان را
خالش گره رشته پروانه نگردد

هرگز ز کمانخانه ابروی مکافات
تیری نگشایم که به من باز نگردد

هرگز نچکد از الف خامه صائب
یک نقطه که خال لب اعجاز نگردد