هوش مصنوعی:
این شعر از صائب تبریزی به مفاهیمی مانند خام‌اندیشی، عقل و هوش، عشق و معرفت، و تجلی حق در آینه دل می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند 'ظرف خالی' و 'آهوی خط'، به نقد ادعاهای بی‌اساس و تأکید بر پختگی فکر و عشق حقیقی اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و انتزاعی این شعر برای درک و لذت بردن، نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم مانند 'عشق' و 'معرفت' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
غزل شمارهٔ ۴۳۵۴
بیگانه معنی لب خاموش ندارد
خالی بود آن ظرف که سرپوش ندارد
دعوی ثمر پیشرس خامی فکرست
می پخته چو گردید سر جوش ندارد
آنجا که بود بیخبری انجمن آرا
هر کس که دم از عقل زند هوش ندارد
آهوی ترا گرد خط از جای نیانگیخت
این خواب گران دیده خرگوش ندارد
از عرض تجلی نشود کار به دل تنگ
آیینه غم تنگی آغوش ندارد
بالین طلبان در خم دارند چو منصور
ورنه سر عاشق خبر از دوش ندارد
صائب ز تماشای چمن چون نگریزد
این غمکده یک سرو قباپوش ندارد
خالی بود آن ظرف که سرپوش ندارد
دعوی ثمر پیشرس خامی فکرست
می پخته چو گردید سر جوش ندارد
آنجا که بود بیخبری انجمن آرا
هر کس که دم از عقل زند هوش ندارد
آهوی ترا گرد خط از جای نیانگیخت
این خواب گران دیده خرگوش ندارد
از عرض تجلی نشود کار به دل تنگ
آیینه غم تنگی آغوش ندارد
بالین طلبان در خم دارند چو منصور
ورنه سر عاشق خبر از دوش ندارد
صائب ز تماشای چمن چون نگریزد
این غمکده یک سرو قباپوش ندارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۳۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۳۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
