هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های پیچیده، به موضوعاتی مانند عشق، رنج، خودشناسی، و تفاوت‌های بین افراد از نظر روحی و معنوی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند لب باریک، خال، شمشاد، و نمک برای بیان مفاهیم عمیق استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج و خودشناسی نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۴۵۲۹

از بیم خط آن لب شد باریک وچنین باشد
آن را که چنین زهری در زیر نگین باشد

در خانه زین هر کس شمشاد ترا بیند
داند که رعونت را معراج همین باشد

آن خال معنبر نیست محتاج به کنج لب
دزدی که جگردارست فارغ ز کمین باشد

از در ثمین گردید پهلوی صدف لاغر
با هر که شود جانان همخانه چنین باشد

سر رشته یکتایی در ترک خودی بسته است
شیرازه این اوراق از چین جبین باشد

عیسی ز سبکروحی بر چرخ کند جولان
قارون ز گرانجانی در زیر زمین باشد

هر جا دل هر کس هست آنجاست مقام او
در روی زمین عارف برعرش برین باشد

هر گز نشود سر سبز در کان نمک ریحان
مشکل که بر آرد خط لب چون نمکین باشد

از ناله مجنون شد پرشور بیابانها
گفتار جگر ریشان صائب نمکین باشد
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۵۲۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۵۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.