هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از صائب تبریزی، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به موضوعاتی مانند عشق، رنج‌های عاشقانه، جستجوی حقیقت، و نگاه فلسفی به زندگی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند آتش، بلبل، قفس، و شراب برای بیان احساسات و تفکرات خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و واژه‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۴۵۴۳

خال او یک نظر از دیده ما دور نباشد
دانه سوخته اینجاست که بی مور نباشد

زند آتش به جهان بلبل آتش نفس من
اگرم چون قفس از شجر طور نباشد

دو نگاهت ز پریشان نظری نیست به یک کس
چون زید عاشق بیچاره اگر کور نباشد

سخن حق نکند گوش کس امروز وگرنه
هیچ کس نیست که در پله منصور نباشد

هر گه از فیض هواقد بکشد سبزه مینا
پنبه شیشه گل ابر شود دور نباشد

خون دل نغز شرابی است اگر کام نسوزد
خوش کبابی است کباب دل اگر شور نباشد

دمبدم تشنه دیدار کند ساده رخان را
آب آیینه عجب دارم اگر شور نباشد

چه رسایی است که با طبع تو آمیخته صائب
مصرعی نیست ز دیوان تو مشهور نباشد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۵۴۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۵۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.