هوش مصنوعی: این متن شعری از صائب تبریزی است که به موضوعات مختلفی مانند زندگی، تقدیر، حرص و آز، و عبرت‌گیری از جهان می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های مختلف، حقایق زندگی را به شیوه‌ای حکیمانه بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۴۶۰۶

تلخکام ایمن ز چشم شور ماند بیشتر
باده انگور از انگور ماند بیشتر

محفل آرایان شهرت، خرج چشم بدشوند
هرکه ماند از دیده ها مستور،ماند بیشتر

خاکساران رابقا از سرفرازان است بیش
کاسه چین از سر فغفور ماند بیشتر

پرده گنج است ویرانی درین عبرت سرا
دل چو شد زیر وزبر معمور ماند بیشتر

حرص درهنگام پیری از غلاف آیدبرون
بال وپر پیدا کند چون مور ماند بیشتر

زندگی بیش ازتنومندی نمی گرددکه تیر
در کمان سست از پرزور ماند بیشتر

قسمت اشرار گردد از قضا عمر دراز
دربساط خاک مار از مور ماند بیشتر

چون نباشد عزم صادق جستجو بی حاصل است
از کجی تیر ازهدف مهجور ماند بیشتر

نوش ونیش این جهان تلخ صائب باهم است
خانه پرشهد از زنبور ماند بیشتر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۶۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۶۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.