اگر چه چهره بود بی نقاب روشنتر
شود عذار بتان از حجاب روشنتر

ز لفظ، معنی نازک برهنه تر گردد
رخ لطیف تو شد از نقاب روشنتر

بجز عرق که کند گل زروی یار، که دید
ستاره ای که بود ز آفتاب روشنتر؟

صفای روی تو از خط سبز افزون شد
که در بهار بود ماهتاب روشنتر

سیاه گشت ز پیری روان روشن من
اگر چه فصل خزان است آب روشنتر

ز گریه گفتم گردد دلم خنک، غافل
که گردد آتش از اشک کباب روشنتر

شود فزون ز نگین خانه آب و رنگ گهر
که در پیاله نماید شراب روشنتر

«صائب تبریزی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir