۲۰۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۷۳۵

برق سبک عنان نرسد در شتاب عمر
زنهار دل مبند به مد شهاب عمر

گر بنگری به دیده عبرت، اشاره ای است
هر ماه نو به جلوه پا در رکاب عمر

طول امل چه رشته که بر هم نتافته است
شیرازه گیر نیست دریغا کتاب عمر

تا ممکن است ضبط نفس کن که هر نفس
تکبیر نیستی است به قصر حباب عمر

داغم ز عمر کوته و رعنایی امل
می بود کاش طول امل در حساب عمر

صائب اگر امان دهدم عمر، می کنم
از بوسه های کنج لبی انتخاب عمر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۷۳۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۷۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.