هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت‌های معشوق می‌پردازد و از عناصری مانند خط (موی معشوق)، رخسار خورشیدگونه، تیغ‌ها، خاک، کوه، و شبنم برای تصویرسازی استفاده می‌کند. شاعر با بیان‌های مختلف تأکید می‌کند که با وجود پنهان شدن برخی ویژگی‌های معشوق، جذابیت و فتنه‌انگیزی او همچنان پابرجاست.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و تصاویر شاعرانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تشبیهات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.

غزل شمارهٔ ۴۷۶۴

حسنش از خط عالمی زیرو زبر دارد هنوز
سینه چاکان چون قلم درهرگذر داردهنوز

گرچه شددر ابرخط خورشید رخسارش نهان
تیغها چون برق در زیرسپر دارد هنوز

کم نشد ازخاکمال خط غرور حسن او
منت روی زمین برهرنظر داردهنوز

جلوه مستانه اش سیلاب صبر وطاقت است
کوه رابی سنگ از تاب کمر دارد هنوز

زیر ابرخط فرو غ آفتاب عارضش
دیده روشندلان را پرگهر دارد هنوز

چشم شبنم در هوای لاله زارش می پرد
دامنی از دامن گل پاک تر دارد هنوز

در غبار خط نهان شدگرچه دام زلف او
صیدی از هر حلقه در مدنظر دارد هنوز

گرچه زلف سرکش او سرکشی از سرگذاشت
کاکل او فته ها در زیرسردارد هنوز

در ته دامان خط، شمع جهان افروز او
یک جهان پروانه بی بال وپردارد هنوز

زان خط ظالم مشو غافل که در هر حلقه ای
فتنه ها آماده چون دور قمر دارد هنوز

گر چه از خط گوشه نسیان شد آن کنج دهن
از خمار آلودگان صائب خبردارد هنوز
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۷۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۷۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.