هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر از عشق، نور و جاذبه‌های معنوی سخن می‌گوید. او از تأثیرات عمیق عشق و نور بر جهان و جان انسان صحبت می‌کند و از شمس تبریزی به عنوان منبع الهام و روح بخش یاد می‌کند. شعر به زیبایی و حلاوت عشق و معنویت اشاره دارد و از قدرت عشق در فراتر رفتن از محدودیت‌های مادی و معنوی سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا بتوان آن را به درستی درک و تفسیر کرد.
غزل شمارهٔ ۳۰۷۶
بُلندتَر شُده است آفتابِ انسانی
زِهی حَلاوت و مَستیّ و عشق و آسانی
جهان زِ نورِ تو ناچیز شُد، چه چیزی تو؟
طِلِسمِ دِلْبَری‌یی، یا تو گنجِ جانانی؟
زِهی قَلَم که تو را نَقْش کرد در صورت
که نامهٔ همه را نانِبِشته می‌خوانی
بُرون بَری تو زِ خَرگاهِ شش جِهَت، جان را
چو جان نَمانَد، بر جاشْ عشقْ بِنْشانی
دِلا چو بازِ شَهَنْشاه، صید کرد تو را
تو تَرجُمانْبَگِ سِرِّ زبانِ مُرغانی
چه تَرجُمان؟ که کُنون بَسْ بُلند سیمُرغی
که آفَتِ نَظَرِ جانِ صد سُلَیمانی
دَرید چارُقِ ایمان و کُفر در طَلَبَت
هزارساله ازان سویِ کُفر و ایمانی
به هر سَحَر که درخشی، خُروسِ جان گوید
بیا که جان و جهانی، بُرو که سُلطانی
چو روحِ من بِفُزوده‌ست شَمسِ تبریزی
به سویِ او بَرَم از باغِ روحْ ریحانی
زِهی حَلاوت و مَستیّ و عشق و آسانی
جهان زِ نورِ تو ناچیز شُد، چه چیزی تو؟
طِلِسمِ دِلْبَری‌یی، یا تو گنجِ جانانی؟
زِهی قَلَم که تو را نَقْش کرد در صورت
که نامهٔ همه را نانِبِشته می‌خوانی
بُرون بَری تو زِ خَرگاهِ شش جِهَت، جان را
چو جان نَمانَد، بر جاشْ عشقْ بِنْشانی
دِلا چو بازِ شَهَنْشاه، صید کرد تو را
تو تَرجُمانْبَگِ سِرِّ زبانِ مُرغانی
چه تَرجُمان؟ که کُنون بَسْ بُلند سیمُرغی
که آفَتِ نَظَرِ جانِ صد سُلَیمانی
دَرید چارُقِ ایمان و کُفر در طَلَبَت
هزارساله ازان سویِ کُفر و ایمانی
به هر سَحَر که درخشی، خُروسِ جان گوید
بیا که جان و جهانی، بُرو که سُلطانی
چو روحِ من بِفُزوده‌ست شَمسِ تبریزی
به سویِ او بَرَم از باغِ روحْ ریحانی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۰۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۰۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
