هوش مصنوعی: این متن به اهمیت کم‌گویی و سکوت در زندگی اشاره دارد و از زیاده‌گویی و سخنان بی‌فایده پرهیز می‌دهد. همچنین، تأکید بر خاموشی و مهر سکوت به عنوان عاملی برای افزایش عمر و حفظ اسرار دارد. در بخشی دیگر، از پاکی دل و رهایی از علایق دنیوی سخن می‌گوید و به عروج روحانی و نیاز به پروردگار اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۴۸۰۶

در کاهش است از سخن خود سخن طراز
در سمین به رشته بود بوته گدار

درکم زدن زیادتی آنها که دیده اند
چون شمع می کنند زبان در دهان گاز

زیباست این کمند باری شکار خلق
زاهد مکن دراز برای خدا نماز

جز مهر خامشی که کند عمر رافزون
نشنیده ام شود ز گره رشته ای دراز

بردل مرا غبار علایق نشسته بود
روی عرق فشان توام کرد پاکباز

تا چون صدف کنند ترا مخزن گهر
بردار سوی عالم بالا کف نیاز

شبنم اگر ز سیر کند منع بوی گل
صائب شود به مهر خموشی نهفته راز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۸۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۸۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.