گردون که زهر می چکد از روی شکرش
خون نقابدار بود شیر مادرش

هر ساده دل که شهد تمنا کند ازو
گردد زنیش، خانه زنبور پیکرش

بحر محیط اگر چه ز بزمش پیاله ای است
شبنم گداست دیده خورشید انورش

این تیغ آبدار که چرخ است نام او
از پیچ و تاب خسته دلان ایت جوهرش

صائب اگر چه با تو دم از دوستی زند
زهر نفاق می چکد از چشم اخترش