هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، گذرا بودن دنیا و فریبندگی ظواهر آن را توصیف می‌کند. شاعر از خط (سرنوشت یا تقدیر) سخن می‌گوید که مانند برق زودگذر است و نباید به آن دل بست. همچنین، به موضوعاتی مانند غفلت، حساب و کتاب روز قیامت، و فریبندگی دنیوی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات نیاز به دانش ادبی و تجربه زندگی بیشتری دارد.

غزل شمارهٔ ۵۱۱۵

چون برق زود می گذرد آب و تاب خط
زنهار دل مبند به موج سراب خط

چون مو برآتش است دمی پیچ وتاب خط
غافل مشو ز دولت پا در رکاب خط

زینسان که چشم مست تو در خواب غفلت است
ترسم ترا به هوش نیارد گلاب خط

تا چند بیحساب به اهل نظر کنی ؟
اینک رسید نوبت روز حساب خط

ازبس که چشم بوالهوسان خیرگی نمود
رفت آفتاب نوبت روز حساب خط

ریحان خلد نیست سزاوار هر سفال
تا در دل که ریشه کند پیچ و تاب خط

خط بر سر بنفشه فردوس می کشد
در چشم هرکه کشد انتخاب خط

از هاله مه به حلقه ماتم نشسته است
تا کرد احاطه چهره او را سحاب خط

چون داغ لاله مرهمش از مشک سوده است
صائب دلی که گردد داغ و کباب خط
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.