هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های عشق و تأثیرات عمیق آن بر جهان و انسان می‌پردازد. عشق به عنوان نیرویی راستین، آتشین و بهشتی توصیف شده که بر طبیعت، آسمان و حتی عقل تأثیر می‌گذارد. شاعر از عشق به عنوان کلید بهشت، منبع شادی و عامل رشد یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

غزل شمارهٔ ۵۱۸۹

گردی است صبح ازنفس راستین عشق
داغی است مهر از جگر آتشین عشق

قفل درنشاط و سرورست قاف عقل
دندانه کلید بهشت است شین عشق

در چشم آفتاب کشد میل خوشه اش
هر دانه ای که غوطه خورد در زمین عشق

چون گل تمام پرده گوش است آسمان
از اشتیاق زمزمه دلنشین عشق

نزدیک گشته است که چون نار شق شود
این نه صدف ز شوکت در سمین عشق

حسن آنچنان که هست تماشای خود نکرد
آیینه دار حسن نشد تا جبین عشق

صائب هوای گلشن جنت نمی کند
در مغز هر که ریشه کند یاسمین عشق
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.