۱۹۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۱۹۱

آزرده است گوشه نشین ازوداع خلق
غافل که اتصال حق است انقطاع خلق

در اختلاط خلق ضررهاست، زینهار
بگذر ز خلق و صحبت بی انتفاع خلق

جانسوزتر زمرگ طبیعی است فوت وقت
کاین انقطاع حق بود آن انقطاع خلق

بر اجتماع خلق مکن تکیه کز غرور
گوساله را خدای کند اجتماع خلق

صائب به یاد حق ز جهان صلح کرده ایم
فارغ نشسته ایم ز صلح ونزاع خلق
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۹۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۱۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.