هوش مصنوعی: این شعر از صائب تبریزی، شاعر سبک هندی، بیانگر عشق و شوریدگی عاشقانه، همراه با تصاویر و استعارات پیچیده است. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، شوق، همت، و زیبایی با استفاده از عناصر طبیعت و اسطوره‌ها سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، همراه با استفاده از استعارات و تشبیهات پیچیده، درک این شعر را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌کند. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۵۴۲۴

پرده شرم حجاب امروز یک سو می کنم
با نقاب بی مروت کاریکرو می کنم

پیش گام همت من آب باریکی است بحر
کی چو سرو استادگی در هر لب جو می کنم

بوی پیراهن ز شوق من گریبان چاک ومن
غنچه تصویر را از سادگی بو می کنم

سنگ و آهن را به همت می توانم بال داد
صید اگر خواهم به شاهین ترازو می کنم

از نگاه گرم دارم برق را در پیچ وتاب
گربه خاکستر ببینم آتشین رومی کنم

گرچو مجنون پیش من یک روز زانو ته کند
چشم بازیگوش آهو را سخنگو می کنم

چون به مهر و مه بسنجم حسن او در خیال
از ترنج غبغب یوسف ترازو می کنم

اختیار باغ اگر صائب بود در دست من
خرده گل را سپند آن گل رو می کنم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۴۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۴۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.