هوش مصنوعی: این متن به انتقاد از فردی می‌پردازد که با رفتارهای پنهانی و نادرست خود، دیگران را فریب می‌دهد و از عواقب اعمال خود غافل است. متن اشاره می‌کند که تنها افراد احمق از درک این رفتارها عاجزند و این فرد با وجود ادعاهای بزرگ، در واقعیت دچار عار و ننگ است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه کافی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۳۱۶۰

جانِ جانیّ و جانِ صد جانی
می‌زَنی نَعْره‌هایِ پنهانی

هر کِه کَر نیست بِشْنَوَد وَصفَت
نَعْلِ مَعکوس و خُفیه می‌رانی

غیرِ اَحْمَق به فهمِ این نَرَسد
عارَت آید ازین لَت اَنْبانی

سَدَّ پیش و پَسِ تو این عار است
که سَرافراز و قُطبِ خَلْقانی

چون گُریزی ازین فُزون گردد
کان فُلانْ فارغ است ازین فانی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۵۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.