هوش مصنوعی:
این شعر به موضوع مرگ و انتقال از دنیای مادی به عالم باقی اشاره دارد. شاعر از کسی که در حال ترک این جهان است سوال می‌کند که به کجا می‌رود و چرا وطن خود را ترک می‌کند. در ادامه، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که این دنیا موقت است و فرد به سوی وطن حقیقی و جاودانگی حرکت می‌کند. همچنین، شاعر به عواملی مانند دعوت قضا، تجلی جلال الهی و جمال خداوند اشاره می‌کند که باعث این سفر می‌شوند.
رده سنی:
16+
این شعر مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی دارد که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، موضوع مرگ و زندگی پس از مرگ نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
غزل شمارهٔ ۳۱۷۰
ای کِه تو از عالَمِ ما می‌رَوی
خوشْ زِ زمین سویِ سَما می‌رَوی
ای قَفَصْ اِشْکَسته و جَسته زِ بَند
پَر بِگُشادی به کجا می‌رَوی؟
سَر زِ کَفَن بَر زَن و ما را بگو
کَزْ وَطَنِ خویش چرا می‌رَوی؟
نی غَلَطَم، عاریه بود این وَطَن
سویِ وَطَنْگاهِ بَقا می‌رَوی
چون زِ قَضا دعوت و فَرمان رَسید
در پِیِ سَرهنگِ قَضا می‌رَوی
یا که زِ جَنّاتْ نَسیمی رَسید
در پِیِ رِضْوانِ رضا می‌رَوی
یا زِ تَجَلّیِ جَلالِ قَدیم
مُضْطَرِب و بی‌سَر و پا می‌رَوی
یا زِ شُعاعاتِ جَمالِ خدا
مَستِ مُلاقاتِ لِقا می‌رَوی
یا زِ بُنِ خُمِّ جهان هَمچو دُرد
صاف شُدی سویِ عُلا می‌رَوی
یا به صِفاتی که خَموشان کنند
خامُش و مَخْفیّ و خَفا می‌رَوی
خوشْ زِ زمین سویِ سَما می‌رَوی
ای قَفَصْ اِشْکَسته و جَسته زِ بَند
پَر بِگُشادی به کجا می‌رَوی؟
سَر زِ کَفَن بَر زَن و ما را بگو
کَزْ وَطَنِ خویش چرا می‌رَوی؟
نی غَلَطَم، عاریه بود این وَطَن
سویِ وَطَنْگاهِ بَقا می‌رَوی
چون زِ قَضا دعوت و فَرمان رَسید
در پِیِ سَرهنگِ قَضا می‌رَوی
یا که زِ جَنّاتْ نَسیمی رَسید
در پِیِ رِضْوانِ رضا می‌رَوی
یا زِ تَجَلّیِ جَلالِ قَدیم
مُضْطَرِب و بی‌سَر و پا می‌رَوی
یا زِ شُعاعاتِ جَمالِ خدا
مَستِ مُلاقاتِ لِقا می‌رَوی
یا زِ بُنِ خُمِّ جهان هَمچو دُرد
صاف شُدی سویِ عُلا می‌رَوی
یا به صِفاتی که خَموشان کنند
خامُش و مَخْفیّ و خَفا می‌رَوی
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
