هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که از سرزنش دیگران ناراحت نیست و مانند گلی که در آغوش خار است، آسیب‌پذیر نیست. او تأکید می‌کند که از خطرات زندگی آگاه است و خود را برده کسی نمی‌کند. همچنین، او از آزادی و استقلال خود سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که تحت تأثیر غرور یا ثروت نیست. شاعر با اشاره به مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی، وضعیت جهان را از دیدگاه خود توصیف می‌کند و بر بی‌نیازی خود از چرخه‌های تکراری زندگی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۵۷۹۰

دلتنگ از ملامت اغیار نیستم
چون گل ، گرفته در بغل خار نیستم

در زهر روی پوش خطر بیشتر بود
امن از خط نرسته دلدار نیستم

از طوق بندگی نکشم سر به سیم قلب
یوسف صفت گران به خریدار نیستم

وضع جهان ز نقطه دل دیده ام تمام
محتاج سیر و دور چو پرگار نیستم

صبح قیامت از سر هر مو علم کشید
از خویشتن هنوز خبردار نیستم

ز آزادگی بریده ام از خویش عمرهاست
در پیش خود چو سرو گرفتار نیستم

از سایه هما نشود خواب من گران
مست از غرور دولت بیدار نیستم

روشن به نور شمسه عقل است مغز من
آتش پرست طره زر تار نیستم

دیوانه ام که بر سر من جنگ می شود
جنس کساد کوچه و بازار نیستم

صائب ز خود غبار گرانی فشانده ام
چون بوی گل به هیچ دلی بار نیستم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۷۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۷۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.