هوش مصنوعی: این متن شعری است که از احساسات عمیق و عاطفی سخن می‌گوید. شاعر از ندامت، عشق، و درد جدایی صحبت می‌کند و از عناصری مانند قهوه، ریحان، و یوسف به عنوان نمادهایی برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند. همچنین، شاعر به مفاهیمی مانند درمان دردها و گوش دادن به خرد اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

غزل شمارهٔ ۳۱۸۱

ما اَنْصَفَ نَدْمانی، لَوْ اَنْکَرَ اِدْمانی
فَالْقَهْوَةُ مِنْ شَرْطی، لَاالتَّوْبَةُ مِنْ شانی

رَیحان به سُفال اَنْدَر بسیار بُوَد دانی
آن جامِ سُفالین کو؟ وان راوَقِ ریحانی؟

لَوْ تَمْزُجُها بِالدَّمْ، مِنْ اَدْمَعُ اَجْفانی
یَزْدادُ لَها صَبْعٌ فی اَحْمَرِ اَلْقانی

صَف‌‌‌های پَری رویان، در بَزمِ سُلَیمانی
با نَغْمهٔ داوودی، مُرغِ خوشِ اَلْحانی

یا یُوْسُفُ عَلِّلْنی، لَوْ لامَکَ اِخْوانی
کَمْ مِنْ عِلَلٍ یَشْفی، مِنْ عِلَّةِ اَحْزانی

شو گوشِ خِرَد بَرکَش، چون طِفْلِ دبستانی
تا پیرِ مُغان بینی در بُلبُله گَردانی

اَقْبَلْتَ عَلیٰ وَصْلی، راحَلْتَ لِهِجْرانی
اَیْنَ الْقَدَمُ الْاَوَّل؟ اَیْنَ النَّظُرُ الثّانی
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.