هوش مصنوعی:
این شعر از مستانه و میکده سخن می‌گوید و به رازگشایی، طلسم‌زدایی و اعجاز اشاره دارد. شاعر از رسوایی ناشی از بی‌ظرفتی و سخن‌گویی نزد غماز می‌گوید. همچنین، به پرواز و فتح با قلم و مهر نهانخانه اعجاز اشاره می‌کند.
رده سنی:
18+
مفاهیم عمیق عرفانی و استعاری، استفاده از واژگان پیچیده و اشاره به موضوعاتی مانند میکده و رسوایی که برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است نامناسب یا نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۵۹۲۶
مستانه سر شیشه می باز گشودیم
دیگر در صد میکده راز گشودیم
هر بند طلسمی که در آن زلف درازست
چون شانه به سرپنجه اعجاز گشودیم
بی ظرفی ما باعث رسوایی ما شد
تا راه سخن بر لب غماز گشودیم
بر سینه ما ناخن شهباز فرو ریخت
تا بال به خمیازه پرواز گشودیم
صائب قلم ما نشود چون علم فتح؟
ما مهر نهانخانه اعجاز گشودیم
دیگر در صد میکده راز گشودیم
هر بند طلسمی که در آن زلف درازست
چون شانه به سرپنجه اعجاز گشودیم
بی ظرفی ما باعث رسوایی ما شد
تا راه سخن بر لب غماز گشودیم
بر سینه ما ناخن شهباز فرو ریخت
تا بال به خمیازه پرواز گشودیم
صائب قلم ما نشود چون علم فتح؟
ما مهر نهانخانه اعجاز گشودیم
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۹۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۹۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
