هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند سختی‌های زندگی، مکافات اعمال، گذر زمان، شهادت، ارزش آبرو، و زیبایی‌های طبیعت می‌پردازد. شاعر از تصاویر طبیعی مانند گل، خزان، شبنم، و بلبل برای بیان مفاهیم عمیق انسانی استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به مکافات و شهادت نیاز به درک بالاتری از زندگی دارند.

غزل شمارهٔ ۶۰۰۲

نیست آسان خون نعمت های الوان ریختن
برگریزان مکافات است دندان ریختن

سالها گل در گریبان ریختی چون نوبهار
مدتی هم اشک می باید به دامان ریختن

چشمه خورشید را شبنم نیندازد ز جوش
چند آب سرد بر خون شهیدان ریختن؟

تلخی منت حلاوت می برد از شهد جان
آبرو نتوان برای آب حیوان ریختن

با سبکروحان به سر بر، تا توانی همچو گل
در کنار دشمن خود خرده جان ریختن

می تواند بلبل ما از غبار بال و پر
در گریبان خزان رنگ گلستان ریختن

بر سر شورست اشکم، نوح تردستی کجاست
تا ز چشمم یاد گیرد رنگ طوفان ریختن

آنقدر موج حلاوت زد دهان او که مور
می تواند قندها از شیره جان ریختن

حسن را صائب گزیر از دودمان زلف نیست
شمع عالمسوز را بی رشته نتوان ریختن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۰۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.