هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند گذر زمان، تغییر و ناپایداری زندگی، رنج و درد انسان‌ها، و سرنوشت محتوم همه چیز می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر گوناگون مانند مرغ در قفس، خزان گل‌ها، زنجیر کردن خورشید، و تیغ بی‌رحمی، به بیان این مفاهیم می‌پردازد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر و استعاره‌ها مانند تیغ بی‌رحمی و زخم زبان ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۶۰۴۰

عاقبت این مرغ وحشی زین قفس خواهد شدن
با نواسنجان قدسی همنفس خواهد شدن

پرتو خورشید را زنجیر کردن مشکل است
از همان راهی که آمد بازپس خواهد شدن

چون گل این هنگامه خوبی که بر خود چیده ای
از خزان زیر و زبر در یک نفس خواهد شدن

از فغان دردمندان بیضه فولاد تو
عاقبت پر رخنه مانند جرس خواهد شدن

تیغ بی رحمی خط سبز از میان خواهد کشید
روزگار دار و گیر زلف بس خواهد شدن

این لب شیرین که می داری دریغ از طوطیان
روزی موران و پامال مگس خواهد شدن

این گل رویی که می گردد ز شبنم داغدار
زخمی تیغ زبان خار و خس خواهد شدن

زهر در پیمانه لعل تو خواهد کرد خط
چشم بدمستت گرفتار عسس خواهد شدن

همچو بار طرح، آخر ساعد سیمین تو
بار دوش و گردن اهل هوس خواهد شدن

آن لب میگون که آب خضر از وی می چکد
ناگوارا چون شراب نیمرس خواهد شدن

در خزان ناامیدی ها دل سنگین تو
بر مراد صائب آتش نفس خواهد شدن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۳۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.